HET TANKSTATION VAN AUTOCENTRUM GEBR. RUIJS IN UDEN BEGON IN 1975 ALS BIJZAAK VAN HET AUTOBEDRIJF. NAAR VERLOOP VAN TIJD GROEIDE HET UIT TOT DE HOOFDZAAK VAN JOHAN EN NELLY RUIJS. DAARBIJ FUNGEERDE NELLY ALS VASTE INVALKRACHT. DAT STOPTE IN 1988, MAAR DE BAND MET HET STATION BLEEF.

Nelly was een populaire voornaam in het Brabant van de eerste helft van de vorige eeuw. “Drie Nelllies zaten er in mijn klas”, vertelt de op 22 oktober 1935 geboren Nelly Ruijs. “Daarvan was ik de kleinste. Daardoor noemden ze mij kleine Nelly. Hoe lang ik nu ben, weet ik niet precies. Als je ouder wordt, krimp je ook nog. Daarom denk ik niet dat ik boven de 1,50 uitkom.” Nelly mag dan klein van stuk zijn, als er iets moet gebeuren, staat zij vooraan. “Ik ben iemand die graag aanpakt. Stilzitten is niets voor mij. Ik ben opgegroeid op een boerderij en vroeger was het heel gewoon dat de kinderen meehielpen in het bedrijf. Hard werken ben ik daardoor van huis uit gewend.”

Vanuit de keuken
In 1964 trouwde Nelly met Johan Ruijs, die samen met zijn twee broers een autobedrijf in Schaijk had. In het begin van hun trouwen woonden ze bij de ‘garage’. “Ik deed de administratie en pakte verder alles aan wat moest gebeuren. Bij het bedrijf was een tankstation. Klanten werden daar, zoals dat toen was, bediend bij het tanken. Als er soms even niemand van het bedrijf in de gelegenheid was om klanten te helpen, en ik zag bijvoorbeeld vanuit de keuken mensen wachten bij de pomp, dan rende ik naar buiten om ze te bedienen.”

Renault-dealer
Naast de vestiging in Schaijk openden de gebroeders Ruijs in 1972 in Oss een tweede autobedrijf. Halverwege de jaren ’70 kwam Uden daarbij. “Dat kwam in een nieuw gebouw aan de Bitswijk. Mijn man was oorspronkelijk timmerman en erg handig. Een deel van de bouw heeft hij zelf gedaan. Hij ging die vestiging ook leiden. In 1975 ging het open in Uden. Het autobedrijf was dealer van Renault en had als extra service een Total-tankstation. Dat was echt een bijzaak toen. De hoofdmoot was het autobedrijf. Het benzinestation had selfservice, dat in die tijd in opkomst was.”

Natte broek
Dat zelf tanken was in het begin wel wennen voor de klanten, herinnert Nelly zich. “Het was toen ook lastiger. Zo moest je eerst een hendel omzetten om te kunnen tanken. In het begin hadden veel mensen assistentie nodig. Helemaal met die vulnippels voor LPG. Ook kwam het geregeld voor dat iemand zijn tank te vol gooide en de benzine eruit spoot. Met een natte broek als gevolg. Of de verkeerde brandstof in de tank waarna die met een rubber slang leeggezogen moest worden.”

Arbeidsethos
Wie met Nelly spreekt, ontdekt dat het met de arbeidsethos van sommige jonge vrouwen in de regio Uden niet best gesteld was in de jaren ’70 en ‘80. “Als de dames, die in het tankstation werkten ziek waren, dan viel ik in. Dat gebeurde best vaak en lang niet altijd hadden wij het idee dat ze ook echt ziek waren. Soms wisten we dat wel zeker, als iemand ze ergens had gezien in Uden. Ik hielp graag, maar was er niet altijd blij mee. Ik heb weleens zes weken achter elkaar ingevallen. Dat was echt niet leuk, want ik had wel een kind (zoon Jean-Pierre, zie ook De Passie van… op pagina 46 t/m 48, red.) en een huishouden en grote tuin die aandacht vroegen. Jean-Pierre is dan ook voor een deel op de zaak tussen de auto’s opgegroeid.”

Literafhankelijk
In 1977 splitsten de gebroeders Ruijs het bedrijf op en gingen zij individueel verder met ieder een eigen vestiging. Johan werd na de notariële wijziging volledig eigenaar van het autocentrum in Uden. In 1980 stopte hij als Renault-dealer en zette hij het bedrijf voort met tweedehandsauto’s. In 1984 beëindigde hij het autobedrijf en verhuurde hij het pand aande lokale Citroën-dealer en later aan een universeel autobedrijf. Het zeer goedlopende tankstation bleef hij wel exploiteren, maar besloot hij vanaf 1988 eveneens te verhuren. De huidige huurder is Vollenhoven. Ongeveer tien jaar gelden stapte die van Total over op AVIA. Sinds 2018 is het station een onbemande AVIA XPress. Het universele autobedrijf vertrok in 2019 uit het pand en de werkplaats, die separaat verhuurd was, kwam in september 2022 vrij. Sindsdien brengt Jean-Pierre daar een deel van zijn autoverzameling in onder. Hij is er daardoor dagelijks en neemt geregeld zijn moeder mee. Het huurcontact van het tankstation is deels vast en deels variabel (literafhankelijk). Nelly: “Als ik in de oude showroom ben, houd ik daarom altijd in de gaten hoe druk het bij het benzinestation is.”

Omspitten
Op die manier blijft de band met de benzinepomp bestaan. Het werk daar heeft Nelly nooit echt gemist. “Nee, het omgaan met de klanten vond ik erg leuk, maar toen we er zelf mee stopten, vond ik dat best. Er kwam meer tijd om er samen met mijn man op uit te gaan en als gezin. Ook aan de tuin, mijn grote liefhebberij, kan ik sindsdien meer tijd besteden. Ik heb een grote tuin van 2.500 m², die ik grotendeels zelf onderhoud. Vorige week heb ik nog een stuk tuin omgespit dat net zo groot is als deze showroom. Mijn man is zeven jaar geleden overleden. Dat is een groot gemis. Ik blijf zoveel mogelijk bezig. Dat leidt af en houdt me fit. Ik ben 87 en gelukkig goed gezond. Verder neemt Jean-Pierre mij vaak mee als hij op pad gaat met een van zijn oldtimerauto’s, naar clubdagen of tourritten. Daar geniet ik erg van.”