UPS EN DOWNS, GOEDE EN SLECHTE MOMENTEN. ZO IS DE HUIDIGE CORONAPERIODE VOLGENS HORECA- EN TANKSTATION-ONDERNEMERS ROBERTKOEN EN LINDA BLOKZIJL HET BESTE TE OMSCHRIJVEN. MAAR BIJ DE PAKKEN NEERZITTEN? NEE, DAT DOEN DE ‘HOOGEVENERS VAN HET JAAR’ NOOIT. “KEIHARD VOORUIT.”

Vier BP-tankstations, één groot horecabedrijf in Fluitenberg en het coronavirus. Het zijn de ingrediënten van de rollercoaster, waarin Robertkoen en Linda momenteel al maanden zitten. “Het jaar 2020 zou het jaar worden van De Schildhoeve”, blikt Linda terug. “We hadden net mooie plannen in gang gezet voor een complete verbouwing. Een nieuwe pui, een nieuw restaurant, nieuwe vergaderfaciliteiten. Alles was gericht op groei. En de boekingen stroomden binnen. Maar toen kwam daar maart, de persconferentie van Rutte. Nou, de rillingen lopen nog over mijn rug. Wat verschrikkelijk, de deuren moesten dicht.” Robertkoen vult aan. “Wij zeiden meteen; en wat nu? Maar wij dachten meteen ook; doorpakken met de verbouwing nu, zodat we straks, als we uit de lockdown komen, onze gasten nog beter van dienst kunnen zijn.” Het hele team van De Schildhoeve, veertien man sterk, ging aan de slag. Iedereen had zoiets van; de schouders eronder. “We waren al aan het verbouwen en we hebben de aannemer gevraagd of hij onze mensen kon inzetten. Dat scheelt toch in de kosten en ze waren beschikbaar. Dat vond hij prima”, vertelt Robertkoen. Op de achtergrond is het getik van hamers en het gerommel van de accuboormachines goed hoorbaar. “Ja, we zijn opnieuw bezig. We leggen nu de laatste hand aan de grote zaal en we maken nog een vergaderruimte en wat extra werkplekken. Dat heeft corona ons ook geleerd; er is behoefte aan flexwerkplekken en sfeervolle vergaderruimtes. Zo hebben we gaandeweg door corona ook onze bouwplannen aangepast.” Om dit te kunnen realiseren hebben we vrijwel direct twee van onze bedrijfsauto’s verkocht, zodat we financiële ruimte kregen voor deze tweede verbouwing.

Friese paarden

Linda en Robertkoen hebben De Schildhoeve sinds 2005. Het is de plek waar Linda is opgegroeid en waar haar vader jarenlang veertien Friese paarden hield. “Als hobby, maar dat groeide al snel uit tot een mooie business. Mijn vader kreeg namelijk steeds vaker de vraag van stellen die wilden trouwen en in stijl naar het gemeentehuis of de kerk wilden worden vervoerd. En ik snap dat wel. Een koets met een span paarden ervoor als trouwvervoer; kan het nog romantischer? Mijn vader regelde het, en wij verzorgden de catering”, legt Linda uit. Zij had namelijk met Robertkoen het tankstation in Hoogeveen, een slijterij en een croissanterie voor soep en broodjes. “Dat was net na de periode dat de verkoop van bier in het tankstation aan banden werd gelegd. Dat was best een aderlating voor ons toen, daarom hebben we naast het tankstation van mijn broer Ewout Klok een slijterij en croissanterie opgezet, Koen’s Soep en Broodjes en Koen’s Dranken. Bij de start een succes, totdat de supermarkten hun openingstijden gingen verruimen. Van de omzet van de slijterij bleef daardoor weinig over maar de catering liep daarentegen wel heel goed. Vooral ook dankzij de trouwerijen bij mijn vader op het erf. En heel kort gezegd; van het één kwam het ander. Mijn vader stopte met de paarden, wij hebben het toen omgebouwd tot wat het nu is.”

Het doet pijn De Schildhoeve, gelegen in het weidse Drentse landschap, heeft een restaurant, feest- en vergaderzalen, receptieruimte en diverse flexwerkplekken. “Mensen kunnen hier een heerlijk hapje eten, werken en we verzorgen trouwerijen, vergaderingen en condoleances. Of beter, dat was allemaal zo. Alles ligt door corona nu opnieuw stil”, zegt Linda met een brok in haar keel. Het is een hardgelach, stelt Robertkoen. “We hebben hier het afgelopen jaar flink geïnvesteerd en nu kunnen we niets. Helemaal niets.” De stoelen staan opgestapeld, de aanpalende tent, die er na de eerste lockdown is neergezet om meer mensen met voldoende afstand te kunnen herbergen, staat er verlaten bij. “Natuurlijk doet dit pijn, vreselijk”, zegt Robertkoen tijdens de rondleiding. Maar hij en Linda zijn rasondernemers. Aanpakken is het devies. Linda: “Natuurlijk hebben we het moeilijk. Na de eerste lockdown hadden we nog zoiets van; hup, schouders eronder en dan komen we deze periode wel door. En in juni mochten we ook weer open, het was ontzettend druk. Maar de aankondiging van de tweede lockdown kwam hard aan. Ik weet nog goed, de laatste avond dat we open mochten zijn. Het restaurant zat helemaal volgeboekt. Iedereen wilde nog even bij ons eten, ook om ons een hart onder de riem te steken. Heel bijzonder. Het was zo ouderwets gezellig en druk. Maar de dag erop, alles weer stil en leeg. We waren er beduusd van.” De tranen springen Linda nog in de ogen, als ze eraan terugdenkt. “Wat nu? Als dit lang duurt, hoe gaan we dit dan redden, hoe gaan we het financieel voor elkaar krijgen?

Loonkosten drukken

Maar de ondernemers zijn niet voor één gat te vangen. Vlak voor de tweede lockdown hadden Robertkoen en Linda een korte vakantie in Italië geboekt, ook om te brainstormen over de mogelijkheden om de loonkosten te drukken. Robertkoen: “We dachten na over de mogelijkheid om de zorg te ondersteunen. Die kwamen immers handen te kort. Het bijzondere was dat een medewerker van de gemeente ons, een de dag na de tweede lockdown, attendeerde op een oproep van de Noord Nederlandse Coöperatie van Zorgorganisaties (NNCZ). Zij vroegen hulp van de horeca. Linda heeft meteen gebeld en nog de volgende dag zaten we al op kantoor bij NNCZ-bestuurder Roeli Mossel. En in drie kwartier was het geregeld en stonden we weer buiten. Enorm opgelucht.” Net als in de horeca verzorgen de medewerkers van De Schildhoeve op de zorginstellingen de triage: bezoekers registreren en attenderen op het handen wassen, een mondkapje dragen en de looproutes. “Hoe ons team erop reageerde? Enkele uren nadat we het kantoor bij Roeli uitliepen hebben we het team bij elkaar geroepen. Ze dachten natuurlijk dat het een slechtnieuwsgesprek zou zijn, dat het misschien afgelopen was met De Schilhoeve. Maar we vertelden over onze samenwerking met de zorg, iedereen was hier direct positief over. Ook zij zagen in dat dit voor ons een kans was om te kunnen overleven met ons bedrijf. We kregen zelfs aan het einde van de bijeenkomst een applaus. We werden er emotioneel van”, verklaart Linda. Daarnaast hadden Robertkoen en Linda tijdens de verbouwing een goed contact met de eigenaar van de vloeren- en gordijnshop uit Hollandscheveld. “Die had het zo druk, ik dacht; die kunnen vast ook wat handjes gebruiken. En dat bleek zo te zijn, en in overleg hebben we twee van onze medewerkers daar gedetacheerd”, aldus Robertkoen.

De redding

Inmiddels werken tien van de medewerkers van De Schildhoeve in de zorg. Ze zijn daar gedetacheerd, de loonkosten worden hiermee volledige gedekt. “Helaas hebben we van twee medewerkers het contract niet kunnen verlengen. En de twee medewerkers die bij de gordijnenshop aan de slag zijn gegaan, zijn zelfs overgenomen. Natuurlijk in goed overleg met de medewerkers. Bij de gordijnenshop hebben ze veel werk, en de medewerkers hebben het er zo naar hun zin dat ze er graag in dienst kwamen. Fantastisch toch.” Alles scheelt Robertkoen en Linda een flink bedrag aan loonkosten op jaarbasis. “Dat is de redding voor ons, daar
zijn we heel blij mee en vooral heel dankbaar voor”, aldus Robertkoen. Dat geldt ook voor alle hulp die de ondernemers hebben gehad tijdens de verbouwing. “Mijn neef Gerwin is hier dagelijks, in zijn vrije tijd. Hij is superhandig en helpt met de verbouwing. Fantastisch.” Het is de ondernemers veel aangelegen deze periode door te komen. Zij zijn er namelijk van overtuigd dat de behoefte straks enorm is, en dat mensen op zoek gaan naar rust en ruimte, naar flexibele werkplekken, naar ruim opgezette vergaderruimtes en sfeervolle eventlocaties. Linda: “Dus daarom zetten we nog even door, en betalen we in overleg met de leveranciers de rekeningen iets later. Zo slepen ook wij ons erdoorheen, met veel creativiteit. En met hulp van alles en iedereen.” 

BP-tankstations

Robertkoen Blokzijl verdeelt normaal zijn tijd voornamelijk tussen de vier BP-tankstations in Hoogeveen, Bemmel, Arnhem en Apeldoorn en De Schildhoeve. De tankstations runt hij als franchisenemer. “Ja, ook die hebben last van corona. De brandstof- en shopomzet ging bij de eerste lockdown flink onderuit, net als de prijzen. Die prijzen hebben zich inmiddels wel iets hersteld, maar het volume blijft nog steeds achter”, aldus Robertkoen. De shopomzet blijft daarentegen redelijk overeind, legt hij uit. “Het zijn voornamelijk buurtstations, mensen vinden zo’n shop dichtbij waar ze snel even in en uit kunnen lopen voor een pakje sigaretten heel prettig.” De ondernemer is sinds 2011 franchisenemer van BP, daarvoor was hij dealer. “Natuurlijk heb ik getwijfeld, maar ik ben voorstander van eenheid in het netwerk. En ik wilde graag groeien, dat kan via franchise. En groeien wil ik overigens nog steeds. Ik heb vier stations, dat mogen er best vijf of zes worden. En dat kan binnen het franchisemodel van BP.” Inmiddels is Robertkoen ook onderdeel van de franchiseraad en overlegt hij met regelmaat met BP. “Zo draai ik nu ook een pilot, waarbij we de routing coronaproof hebben gemaakt. Hoe? Door de waterval iets te verschuiven, zodat er tussen de raampartij en de waterval een looproute ontstaat vanaf de kassa naar buiten. Heel natuurlijk, mensen moeten via een aangegeven route naar de kassa en houden daarbij automatisch anderhalve meter afstand tot de andere mensen in de shop. Dat werkt goed, wellicht dat het breder wordt uitgerold binnen het BP-netwerk.” Robertkoen is een ondernemer die vooruit wil, die experimenteert en vernieuwt. “De samenwerking met Albert Heijn To-Go bijvoorbeeld, die zou in mijn stations ook van meerwaarde zijn. Hopelijk komt dat snel beschikbaar voor het franchisenetwerk